Christian de Jong, 34 jaar oud en bergbeklimmer, is net terug van de grootste expeditie die hij ooit heeft gedaan: een poging om de berg Nuptse in Nepal te beklimmen. Een technische uitdaging op grote hoogte, 7861 meter om precies te zijn. Tot dit klimseizoen hebben er slechts 22 andere klimmers op deze bergtop gestaan, waarvan nog geen enkele Nederlander. We blikken met Christian terug op dit avontuur. De ups en downs, de uitdagingen en de successen.
Wat een enorm avontuur, zo intens. 7 weken tussen de hoogste bergen in de wereld. Weersomstandigheden die alle kanten op gingen; sneeuw, wind, kou, zon. Van alles wat. Ik vertrok met een duidelijk doel: het beklimmen van Nuptse. 7861 meter hoog. Dat vraagt een gedegen acclimatisatieprogramma.
De eerste periode stond daarom in het teken van wennen aan hoogte. De trip startte in Lukla, een klein dorpje met een vliegveld, gelegen op ruim 2800 meter. Daarvandaan gaat het geleidelijk aan omhoog. Het is een geweldige hike door kleine dorpjes en groene valleien. Het landschap verandert snel naar een meer ‘alpiene’ omgeving: rotsachtig, besneeuwde toppen en steeds minder groen.
Na twee weken heb ik Imja Tse beklommen. Met 6189m hoogte een hele geschikte acclimatisatie top. Het was een prachtige dag met vrij veel verse sneeuw, maar gelukkig weinig wind en volop zon. Ik klom solo, af en toe gebruik makend van vaste touwen voor veiligheid.
Na Imja Tse heb ik mijn weg verder vervolgt naar Everest Basecamp. Daarvanuit zou ik de rest van de expeditie opereren. Samen met een Colombiaanse klimmer, Mateo, heb ik een rotatie gedaan op de reguliere Everest / Lhotse route. Dit betekent dat je omhoog gaat tot een bepaalde hoogte, en weer afdaalt. Het doel is niet een top te behalen, maar om te werken aan acclimatisatie. We klommen tot 7200 meter, en spendeerden een nacht boven de 7000 meter. We hebben niet geslapen die nacht. Het waaide hard, temperaturen zakten in de tent tot -18 en buiten was het tegen de -30 graden.
Na 5 dagen op de berg was ik weer terug in Basecamp voor herstel.
Mijn eerste 7000-er
Het volgende doel was een beklimming van Pumori. Een berg van 7161 meter hoog en vrij technisch van aard. De beklimming viel me extreem zwaar. Mijn maag en darmen waren volledig van streek en met nauwelijks slaap en zonder enige reserves in mijn lijf moest ik de toppoging aangaan. Mijn klimmaat Prakash was er gelukkig beter aan toe. We vorderden langzaam. Het terrein was steil, sneeuw en ijs wisselden elkaar af. Wonder boven wonder heb ik de top behaald. Overigens een unieke prestatie aangezien alle andere expedities dit jaar en afgelopen jaar niet succesvol zijn geweest op deze berg.
Na terugkomst in Basecamp had ik goed herstel nodig. Ik was flink verzwakt na de uitputtingsslag op Pumori. Gelukkig hadden we tijd en uiteindelijk besloten we na 4 dagen ons op te gaan maken voor het hoofddoel van de expeditie: Nuptse.
Het grote doel: Nuptse
We vertrokken in de nacht om direct naar Camp 2 te klimmen. Het eerste deel voert door de Khumbu Icefall, een labyrint van enorme ijsmassa’s die continu in beweging zijn. Een gevaarlijk stuk waar je zo snel mogelijk doorheen wilt gaan. Aangekomen in Camp 2 wilde ik graag een rustdag voordat we door zouden gaan. Helaas dacht het weer daar anders over. Om gebruik te maken van het goede ‘weather window’ moesten we de dag erna direct door naar Camp 3 op Nuptse. Dit deel van de route is niet lang of ingewikkeld, maar vraagt wel focus aangezien je onder ‘seracs’, dit zijn overhangende ijsmassa’s, door klimt. Deze kunnen op elk ongevraagd moment naar beneden komen. Snelheid is dus geboden.
Aangekomen in Camp 3 namen we een paar uurtjes rust voordat we voor de toppoging zouden gaan. We probeerden wat te eten en te slapen. Dat gaat niet van harte op die hoogte. We zaten inmiddels namelijk op ruim 6800 meter en daar kost alles moeite. Er is nog zo’n 45% zuurstof beschikbaar in de lucht en alles in mijn lijf zegt dat ik er niet hoor te zijn.
Toch voel ik me redelijk goed als we ’s avonds om 20:30u starten met de toppoging. Het wordt een lange nacht, dat weet ik vooraf. Zo’n 1000 hoogtemeters te overbruggen, en dat op die hoogte! We starten in een sneeuwveld, komen op een graat met vooral ijs, wat rots tussendoor en weer in een sneeuwveld. De sneeuw is diep, en dat is ongelooflijk zwaar. Het sneeuwt zelfs nog een beetje. Maar, we komen verder. 3 stappen omhoog, uithijgen, 3 stappen omhoog, uithijgen. Dat is het ritme.
De ochtend breekt aan en we zien de topgraat boven ons opdoemen. Het is niet ver meer, maar door onze lage snelheid, het kan ook niet sneller op die hoogte, duurt het nog lang voordat we werkelijk op de graat zijn. Ik vermoed dat we nog een stuk moeten klimmen op de graat. En zo blijkt. De topgraat is scherp, heel scherp. Eerst proberen we bovenop de graat te klimmen, het lijkt alsof we aan het paardrijden zijn, maar al snel laten we onszelf zakken in de steile wand ernaast en klimmen zo de laatste meters naar de top. We hebben het gehaald! Ongelooflijk, ik kan het niet geloven! Prakash Sherpa en Christian de Jong op de top van Nuptse. Tot nu toe beklommen door bijna alleen maar professionele alpinisten, en daar staan we dan! Wat een geweldig gevoel!
Memorabele momenten
Er zijn twee momenten die me erg bij zijn gebleven van deze expeditie. De eerste was een moment op Pumori waarbij ik vrij zeker wist dat we niet verder konden. Een enorme gletsjerspleet met daarachter een ijswand van zo’n 5 meter leken onoverbrugbaar. Toch wisten we met creativiteit en doorzettingsvermogen dit obstakel te overwinnen en konden we onze weg naar de top vervolgen
Daarnaast de topgraat van Nuptse. Het uitzicht daar is zo indrukwekkend. De graat is zo messcherp. Het klimniveau is hoog. Alles bij elkaar maakt dat stuk van de klim zo ongelooflijk bijzonder!
Perfecte gear is essentieel
De spullen die je meeneemt kunnen een expeditie als deze maken en breken. Goede gear is essentieel. Aangezien ik veel electronics bij me had, had ik ook power nodig. Bijvoorbeeld voor mijn elektrische sokken. Ik had namelijk lichte bevriezing aan mijn tenen na Pumori, dus gebruikte ik voor Nuptse elektrische sokken. Maar, die moeten wel geladen worden. Daar kwamen de Xtorm producten goed van pas.
Ik had een grote Powerbank voor in basecamp, en 2 kleinere voor op de berg. Daarnaast kon ik met het Zonnepaneel de Powerbanks laden. Perfecte combi! Zo had ik genoeg electra voor mijn telefoon, GPS-zender, camera, hoofdlamp, noem het maar op.
En nu?
Deze expeditie geeft me het vertrouwen dat ik mijn project verder kan gaan afmaken. Ik heb namelijk de wens om in alle 1000-tallen te klimmen, dus 4000, 5000, tot en met 8000 meter. Nu heb ik 7000 gehad. Ik had nog een plan om ook Lhotse (een 8000 meter berg) te beklimmen dit seizoen, maar het weer en mijn fysieke gesteldheid na Nuptse lieten dit niet toe. Dus een 8000 meter berg hou ik nog tegoed voor een volgende keer. En ja, ik heb een berg en een route in gedachten, maar daarover later meer.
Mocht je zelf een avontuur als dit aan willen gaan. Begin dan iets kleiner. Je leert ongelooflijk veel van elk trip en die leermomenten neem je allemaal mee in een grote expeditie als deze. En dat is nodig, want in grote expedities kun je geen fouten permitteren. In ieder geval geen grote fouten. Neem de tijd voor voorbereiding, fysiek, mentaal en qua gear (uitrusting). Een goede voorbereiding is het halve werk!
Christians Power Products
60W / 24.000 mAh
€99,00 €159,00
21W Zonnepaneel
€169,00